پیرهن مشکی
باید از اعماق وجود بو کرد، حتما بویش را میفهمی، نامش محرم است...
محرم از راه میرسد و هر دلی را که حسینی است با خود میبرد
مجال نوشتن نیست
باید محرم را دید، بوئید و یا حتی.... بوسید
وضو میگیریم... به سراغ لباسهایمان میرویم، نیت میکنیم...
و از میان رنگها و مدلهای مختلف لباسها یک رنگ ساده را بر میگزینیم ... مشکی...
بی وضو نباید لمسش کرد!، وقتی بویش میکنی، بوی محرم سال قبل را میدهد
بوی بغضی که با السلام علیک یا ابا عبدالله روز اول ترکید... بوی یاسی که این بار مشکی شده است...
از مادرش اجازه میگیریم...و رخت مشکی عزا را بر تن میکنیم
الهی لطفت شامل حالم شده، یاری ام نما مَحرم باشم در مُحرم ِ ارباب بی کفن...
[ چهارشنبه 91/8/24 ] [ 9:18 عصر ] [ ثانیه ها ]
[ نظر
]
