پيام

ثانيه ها...
91/11/11

+ روايتگري در فکه : شهيد صادق جوادي تو که اينجا بال بال ميزدي وهيچکس نمي تونست کمکت کنه ، تو اونجا با خداي خودت کيف مي کردي يه کاري کن من از نمازم لذت برم... يه کاري کن وقتي افتادم رو خاک، صورتم رو مهر گذاشتم همه چيز يادم بره . . . فقط خودم باشم و خداي خودم

ساحره-3 91/11/11

من هم همين طور

ولي من را هم دعا کنيد به آن عشق برسانم که نديدم آنچه را که يک نماز خوان دل داده ببيند و بشناسدمن عمريگمان مي کردم خدايم درد دلم را نمي داند ولي شما به من فهمانديد خدا منيت مرا بيش از پيش برمن گشود من در نمازمکه روزي با يک حمد و سوره

سيدو شريف حاج علي حسيني خامنه اي جانم روحم و هستيم دو دختر نازم دو پدر و مادر حساس و عاشقم هرچه که داشته و انشاءالله به حق بدست آورده و انشاءالله من قبل آن شهادت شود نائلم با آدرزويي که در دل دارم و آن که بايد بداند خوب مي داند را مي ديدم در نماز و بس ولي چند روز است که فهميدم منيت خود را هم لايق مي توانم برشمارم چون فهميدم راه درست و راه

صالح و لازم و بجا را پيمودم وقبل از شناخت خود لازمه اش را که بصيرت شناخت مولا و ولي که هنوز زمان ولايتش نرسيده بود را درک کرده و حتي امروز تاوان اين درک را به جان و مال و هستيم و آنها که وجودشان لازمه خانواده ام بود را فدا کنم اما ايمانم را عطا نکنم

و اين چند روز داره باورم مي شود که حق دارم جز خداي تبارک و تعالي و ولايت مطلق حي و تعالي خود حقيقي و شايسته ام را جويم و يابم و حسرت نخورم که امروز هم هنوز همان نالايق هميشه باقي و جاري و هستم و بگويم بابا من را ببين به خدا آماده شهادت هستم فقط لب بگشا تا دنيا و خدايم ببيند چگونه بر پيمانمان باقي هستم